the Chosen

Jaren geleden, toen ik nog in G4B zat, de middelbare school dus, moest ik net als velen voor en na mij, lezen voor de 'boekenlijst'. Van mijn docent engels kregen we een lijst van auteurs die de engelse litteratuur vertegenwoordigden. Op die lijst stond ook Chaim Potok.
Moe van het feit dat iedereen Catcher in the Rye las besloot ik iets anders te doen en las in plaats daarvan the Chosen.
Het is een 'coming of age' boek waarin het vinden van de eigen weg door adolescenten wordt beschreven. De details die dit verhaal interessant maken is de tegenstelling tussen 'modern' en 'diep religieus' en de constante strijd tussen deze twee. Ook is de vader vs zoon relatie van belang. De vader van de hassidische hoofdpersoon, Danny, praat niet meer met hem sinds hij een klein kind was. Na jaren van vriendschap tussen Danny en Reuven wordt hen de omgang verboden vanwege de zionistische activiteiten van de vader van Reuven. Dan ervaart ook hij hoe het voelt om afgesloten te zijn van je dierbaren. De pijn en eenzaamheid die dat met zich meebrengt. Maar die tegelijkertijd compassie leert.
Het citaat van Peter Twigt in zijn comment op mijn post van Darfur komt uit dit boek. Onverschilligheid is erger dan haat.
Ik kan me herinneren diep geraakt te zijn door dit verhaal; ik heb het verslonden en ben meteen naar de biep gegaan om het vervolg: the Promise te lezen.
Ik denk dat het tijd wordt om ze weer eens uit de kast te pakken. Mooie boeken kun je altijd herlezen, nietwaar?

PS: nog maar 4 dagen...