Vaderdag valt in het Waterloo

Elk jaar rond 18 juni wordt door een grote groep liefhebbers de slag bij Waterloo nog eens dunnetjes over gedaan. Nogal flauw zul je zeggen; Napoleon zal immers nooit winnen.



Toch leek het ons leuk om dat eens mee te maken, maar helaas konden we niet op vrijdag en zaterdag (werk en familiefeestjes) dus waren we van plan om zondagochtend heeeel vroeg weg te gaan om de sfeer van de laatste dag te proeven.
Gelukkig keken we zaterdagavond even op de site om het program van de volgende dag te bekijken. Toen bleek dat de laatste dag heel vroeg zou zijn afgelopen en omdat Brussel toch nog wel een uurtje of drie rijden is van hier had het niet zoveel zin meer om zondagochtend die kant op te trekken. Waterloo viel in het water... Tenminste, dit jaar wel, maar volgend jaar gaan we zeker, en zeker niet alleen. Inmiddels hebben we een flink aantal mensen enthousiast gemaakt.

Maar ja, wat doe je dan op vaderdag? Gelukkig was daar nog die prachtige tentoonstelling van Rembrandt & Caravaggio in het Van Gogh museum. Omdat het de laatste dag was besloten we naar het museum te gaan.
Onze ogen waren nog maar net gewend aan de donkere zalen waar de prachtige schilderijen hingen of S. jammerde dat ze zich niet lekker voelde. Vijf minuten later had ze het petje van haar papa volgespuugd. Zielig, he. Dus zijn we maar weer naar huis gegaan. Wel hebben we nog even in het Vondelpark gelegen om bij te komen.


Dit plaatje is voor huib omdat hij het echte werk jammer genoeg niet heeft kunnen zien. We maken dat wel goed deze zomer want dan rijden we langs dat franse kerkje waar ze onlangs een echte hebben ontdekt