Gibraltar

Het raakpunt van twee werelden, Afrika en Europa. De plaats waar Noord en Zuid elkaar ontmoeten. Waar verschillende generaties en culturen bij elkaar komen. Daar waar muziek een symbool is van dit kruispunt.
Dat is de boodschap die Abd el Malik in zijn tweede solo album wil uitdragen. Geboren in Parijs, opgegroeid in Brazzaville, Congo en de banlieu van Straatsburg heeft deze rapper het leven geleid waar menig mens hopeloos van wordt; jeugdige drugsdealers, verslaafden, bende-oorlogen, religieus fanatisme en verder alle andere ellende die bij armoede en verpauperde wijken hoort.
Toch gaat hij filosofie en oude talen studeren aan de universiteit. Hij ontdekt het soefisme, zweert het extremisme en geweld af en richt zich op een vreedzaam samenleven. Tegelijkertijd richt hij een rapgroepje op: NAP (New African Poets).

Abd al Malik put uit zijn jeugdervaringen maar hij heeft besloten zijn leven er niet door te laten beheersen. Hij is niet weer de zoveelste rapper die rijk wil worden door het 'gangsta life' te idealiseren. Deze rapper, met zijn wortels in Afrika, heeft de vruchten geplukt van het franse onderwijs en de franse cultuur.
"The aesthetic should always serve a moral purpose, it's what's called artistic responsibility. The French writer Albert Camus and philosopher Jean-Paul Sartre followed this idea, and I want to do the same." (citaat uit een BBC artikel van 19 mei jl.)

Achter de liedjes over kleine criminaliteit en vervreemding schuilt een morele boodschap: Ook al leven sommige mensen zo, we moeten niet vergeten hen te zien als mensen. Het gaat erom samen te leven, vastbesloten voor de komende jaren, als een boom die rekening moet houden met al zijn wortels. Doen we dat niet zal de boom zure vruchten dragen en zullen we verdwijnen.

Ondertussen maakt hij mooie rap, soms melodieus, soms poezie, maar altijd cool. Sofia is er helemaal weg van. Ze playbackt op 'Adam et Eve' declameert mee met ' Soldat de Plomb' en krijgt er geen genoeg van. Huib luistert er steeds vaker naar, maar zijn frans wordt er niet beter van, helaas.