Gibraltar

Het raakpunt van twee werelden, Afrika en Europa. De plaats waar Noord en Zuid elkaar ontmoeten. Waar verschillende generaties en culturen bij elkaar komen. Daar waar muziek een symbool is van dit kruispunt.
Dat is de boodschap die Abd el Malik in zijn tweede solo album wil uitdragen. Geboren in Parijs, opgegroeid in Brazzaville, Congo en de banlieu van Straatsburg heeft deze rapper het leven geleid waar menig mens hopeloos van wordt; jeugdige drugsdealers, verslaafden, bende-oorlogen, religieus fanatisme en verder alle andere ellende die bij armoede en verpauperde wijken hoort.
Toch gaat hij filosofie en oude talen studeren aan de universiteit. Hij ontdekt het soefisme, zweert het extremisme en geweld af en richt zich op een vreedzaam samenleven. Tegelijkertijd richt hij een rapgroepje op: NAP (New African Poets).

Abd al Malik put uit zijn jeugdervaringen maar hij heeft besloten zijn leven er niet door te laten beheersen. Hij is niet weer de zoveelste rapper die rijk wil worden door het 'gangsta life' te idealiseren. Deze rapper, met zijn wortels in Afrika, heeft de vruchten geplukt van het franse onderwijs en de franse cultuur.
"The aesthetic should always serve a moral purpose, it's what's called artistic responsibility. The French writer Albert Camus and philosopher Jean-Paul Sartre followed this idea, and I want to do the same." (citaat uit een BBC artikel van 19 mei jl.)

Achter de liedjes over kleine criminaliteit en vervreemding schuilt een morele boodschap: Ook al leven sommige mensen zo, we moeten niet vergeten hen te zien als mensen. Het gaat erom samen te leven, vastbesloten voor de komende jaren, als een boom die rekening moet houden met al zijn wortels. Doen we dat niet zal de boom zure vruchten dragen en zullen we verdwijnen.

Ondertussen maakt hij mooie rap, soms melodieus, soms poezie, maar altijd cool. Sofia is er helemaal weg van. Ze playbackt op 'Adam et Eve' declameert mee met ' Soldat de Plomb' en krijgt er geen genoeg van. Huib luistert er steeds vaker naar, maar zijn frans wordt er niet beter van, helaas.

Live Free, buy a Mac

De laatste tijd zit ik veel op het net op zoek naar een leuke nieuwe baan. Maar soms is het ook tijd om even iets leuks te doen. Een oude hobby van mij is om apple trailers te kijken. Laatst was er maar een nieuwe geplaatst; Live Free or Die Hard
Ja, je raadt het al, de nieuwe van Bruce - hey Bruce, how ya doin' Bruce. Omdat ik toch wel even wilde kijken welke absurde stunts Bruce ons dit keer weer laat zien, heb ik de trailer gekeken. Doe maar, is best leuk, klik maar hier.

Toen ik de trailer voor het eerst zat te kijken, leek het me dat ik naast Bruce een bekend gezicht zag. Toen ik nog een keer beter keek zag ik tot mijn grote verbazing dat het een heel bekend gezicht was, namelijk dat van Justin Long. Nu zullen jullie zeggen, wie is in godsnaam Justin Long? Wel, Justin is de Mac in de Get a Mac reclame van Apple. Grappige kleine filmpjes waarin de coole Mac beter uit de doos komt dan een sukkelige PC. PC wordt trouwens gespeeld door een zekere John Hodgman. Volgens imdb.com speelt Hodgman een PC in de commercials, maar is hij in het echte leven een Mac user. Aren't we all!

Eindelijk

Daar ben ik weer. Het is al ruim een maand geleden dat ik mijn laatste post heb gepubliceerd dus ruimschoots tijd voor iets nieuws, nietwaar? Sinds ik niet meer werk heb ik het zo druk met van alles en nog wat; natuurlijk gewoon het huishouden enzo, solliciteren en achterstallige administratie, maar ook het aanhalen en onderhouden van vriendschapsbanden. In maart en april zat ik niet zo lekker in mijn vel en heb dan ook niet veel van me laten horen. Nu ben ik afgelopen week bezig geweest met een paar drafts maar om technische redenen (mijn webspace was vol) heb ik ze nog niet kunnen plaatsen. Maar dat gaat snel komen.
Gelukkig voel ik me weer een stuk beter, jippie!