Legion d'Honneur

Op twaalf oktober van het vorige jaar maakte de BBC al bekend dat 'Bollywood legende' Amitabh Bachchan geeerd zou worden met de hoogste Franse onderscheiding voor burgers vanwege "... zijn bijdrage aan de Indiase en Internationale cultuur".

Gisteren heeft de uitreiking van het lintje plaatsgevonden op de Franse ambassade in Delhi. Volgens bollywood.celebden.com was de gehele familie Bachchan bij de uitreiking aanwezig, inclusief Aishwarya Rai, de verloofde van Abishek.
Amitabh brak door in de jaren 70 met films als Saat Hindustani, Lawaris, Sholay en Don. De laatste jaren heeft Amitabh ook niet stil gezeten. Hij speelde in veel films zoals K3G, Mohabbatein, Veer-Zaara, Bunty aur Babli, Black en Baabul. Binnenkort komt zijn nieuwste film uit: Eklavya. Hierin speelt hij een koninklijke bodyguard in roerige tijden in Rajastan. Ben reuze benieuwd!

Ja, een heuse Bollywood newsflash op mijn blog!

Guru

Gurukant Desai (Abishek Bachchan) groeit op in een klein Indiaas dorpje. Zijn vader is wiskundeleraar op de plaatselijke school. Na het behalen van zijn diploma gaat hij naar een oom die in Istanbul werkt. Daar brengt hij een paar jaar door met werken, leren en genieten. Hij werkt hard, maakt promotie maar wijst dat af. Hij wil geen stropdas dragen. Hij wil terug naar huis, naar het dorpje in India. Wat hij eigenlijk wil is zijn eigen bedrijf opzetten, hij wil niet voor iemand werken. Hij gaat naar Mumbai en begint zijn eigen handel in textiel. Maar eerst moet hij zijn plek veroveren.



De film verhaalt over het leven en de werken van deze man. Het gaat over tradities, sociale immobiliteit, corruptie, liefde, vriendschap en rechtvaardigheid. Mooie thema's maar helaas is het de regiseur niet gelukt om in de drie uur die deze film duurt het juiste ritme te vinden. En dat is wel jammer want het verhaal is mooi, de acteurs zijn goed, de set-dressing is prachtig, de muziek is van A.R. Rahman, geweldig dus. Alleen duurt het zo lang en dan lijkt het einde een beetje afgeraffeld te worden. Door het slechte ritme in de film wordt deze saai en ongeloofwaardig. Best wel jammer als je bedenkt dat iedereen er zo hard aan heeft gewerkt. Ik vond het dus een beetje tegenvallen. Jammer.

35

Ja, inderdaad. Ik ben gisteren 35 geworden. Het bleek een nogal ongewone dag te zijn.
In de ochtend gingen we al vroeg op pad om een molen in Alkmaar te filmen. Dat is op zich niet zo bijzonder, dat doen we wel vaker op een zaterdag. Onderweg naar de Viaan hadden we flinke tegenwind. Later vertelde de molenaar ons dat het wel windkracht 7 tot 8 was. Mmm, lekker windje dus.

Huib en John gingen aan het werk. Marieke en ik speelden met de figuranten. Ja, inderdaad, dat is een duur woord voor 'onze kinderen'. Hahaha! Na een poosje moesten de kleintjes aan het werk. 'Kinderarbeid' riep de mijne.
Nou, dat viel gelukkig mee. Ze hoefden alleen maar te kijken naar de molenaar die de vlag hijste en dan te juichen. John en Huib legden alles vast.
Ondertussen had de molenaarsvrouw de koffie klaar. Verkleumd gingen we naar binnen en genoten van een straffe bak met koek en ander lekkers. Niet slecht dus.
Toen de heren klaar waren en alles ingepakt was, gingen we weer op huis aan. Nog steeds waaide het erg hard en had mijn zwaarbeladen auto het moeilijk met op tempo komen. Toen we bijna thuis waren gebeurde het.

Bij de rotonde aan het eind van de afslag moest ik stoppen voor het verkeer. Daarna wilde hij niet meer optrekken. Langzaam kroop mijn knipperende volvo vooruit.
Bij een veilige parkeerhaven maar meteen de ANWB gebeld. Gelukkig arriveerde die snel.
'Ah, ik ruik het al; heeft u op de handrem gereden?' Nee, dat had ik wel gemerkt. 'Oh, dan is het wat ernstiger; de koppeling en de versnelling. Nee, daar kan ik niets aan doen. Ik zal regelen dat u wordt weggesleept.
'Oh nee! Oh ja!
En daar stond ik dan; Zaterdagmiddag, een uur of wat voor er visite zou komen met pech langs de weg.

John belde een zieke Wendy, die snel in de auto is gestapt om de gestrande reizigers en hun spullen naar huis te brengen. Fijn hoor Wendy, dank je wel!
Sofia wilde eerst ook wel mee, maar op het laatst bedacht ze zich. Ze vond het zo zielig dat ik dan op mijn verjaardag in mijn eentje heel ongezellig moest wachten op de sleepwagen. Lief he! Gelukkig duurde dat wachten niet zo lang; dat kwam zeker door het gezelschap!

Toch duurde alles iets langer dan verwacht en prompt belde Huib mij dat de eerste visite al was gearriveerd. Terwijl er op mijn komst gewacht werd hebben mijn nichtje en haar lieve man mijn keuken opgeruimd, thee en koffie gezet en mij vreselijk verwend toen ik eindelijk thuis kwam. Wat een schatten!
Langzamerhand druppelde er meer visite binnen. En terwijl Huib boven hard aan het werk was om een deadline te halen, kookten we beneden met zijn allen een heerlijke maaltijd: kikkererwtensoep met broodjes vooraf, tortiglione met venkel, paprika en tomaat uit de oven en koffie met appeltaart toe. Mmm, dat was heerlijk.
Na het eten kreeg ik eindelijk de rust om met iedereen een beetje te praten en de cadeautjes uit te pakken. Wat ben ik weer verwend dit jaar, dank jullie wel allemaal!
En zo werd het toch nog een leuke avond. En gelukkig maar, want een verjaardag die in de soep dreigt te lopen, daar kun je maar beter soep van koken!

Maandagmorgen op Woensdag

Ja, het begon al goed vanochtend. Ik werd heel vroeg wakker met een knallende hoofdpijn. Twee aspirientjes en een massage later kon ik weer slapen. Vanzelfsprekend ging de wekker te vroeg af.
Nadat ik Sofia bij school had afgezet, reed ik naar B'dorp omdat ik om 9.30 uur een afspraak met onze accountant had. Maar ik kon het nieuwe adres niet vinden. Terug naar huis want ik was mijn agenda vergeten en daar stond het nummer in, duh. Thuis maar meteen even gebeld of ik nog wel langs kon komen want ik zou zo'n 20 minuten later zijn. Maar gelukkig, het kon.
's Middags met Sofia bij de Toy 'r' Us om een cadeautje uit te zoeken van haar verjaardagsgeld. Dit is geen supermarkt voor speelgoed maar een verkapte discotheek. Veel te warm en veel te harde stampende muziek. Zo kan een mens toch niet nadenken over welk speelgoed hij cadeau wil doen? Mijn hoofd bonkte gezellig op de discodreun mee...
Later die middag was ik een nieuw kastje voor Sofia's kamer in elkaar aan het zetten. Je raadt het al; dat ging ook niet soepeltjes. Veel later dan nodig, was de kast gemonteerd en kon ik alles opruimen. Nog steeds barstte mijn hoofd bijna uit elkaar.
Na het avondeten leek het iets beter te gaan.
Totdat mijn wasmachine raar begon te doen. Gezellig knipperden alle lampjes en vrolijk meldde hij een " F6". Ja hoor, alsof ik weet wat dat is. In iedergeval pompte hij het water niet meer af. Dus liep alles over en liep ik de vloer te dweilen. Bonkte daar niet iets?

Ik geloof dat ik vandaag maar afschrijf als een maandagmorgen-dag. Morgen zal alles wel weer beter zijn.

Mmmh... erwten

Gisteren maar eens geexperimenteerd met de engelse gedachte dat erwtjes en munt goed samen gaan.



Het resultaat was een overheerlijk groentegerecht dat vanaf nu regelmatig op het menu zal komen te staan.

Jarig!

Eindelijk is het dan zover; Sofia is jarig! En vandaag is wel een bijzondere verjaardag want ons kleine meisje wordt 10.
Tien jaar geleden verblijdde ze onze harten met haar komst. Met het ochtendgloren van die tweede januari kwam dit zonnetje in ons leven.


Het geboortekaartje

Ontroerd door alle gebeurtenissen die zich in korte tijd hadden afgespeeld lieten we onze gevoelens verwoorden door de Maestro van de Opera Lyrica. In het bijzonder door het slotkoor van 'Turandot':

Turandot
Padre augusto, conosco il nome dello straniero!
Il suo nome è… Amor!
La folla
Amor! O sole! Vita! Eternità!
Luce del mondo e amore!
Ride e canta nel sole l'infinità nostra felicità!
Gloria a te! Gloria a te! Gloria!

Denk de muziek er even bij, want zingen kan ik zelf helaas niet. Het gaat natuurlijk om de kracht van de muziek die bij dit tekstje hoort, niet om de tekst zelf.


Op deze foto is Sofia een paar minuten oud. Wat een klein poppetje!

Elke dag opnieuw is het weer geweldig als haar ogen opengaan. Meteen is de wereld niet meer stil maar gebeurt er vanalles. Vragen, verhalen, spelletjes, grapjes en knuffels. Heerlijk.

Die kleine meid is alleen niet meer zo heel klein, vanaf vandaag schijnt niet alleen de zon in huis, maar woont er ook een tiener!